Net zoals andere chronische aandoeningen duidt de onderbehandeling van osteoporose op systemische fouten in de organisatie van de zorg. Een geïntegreerde en gepersonaliseerde aanpak zou ook hier veel leed kunnen voorkomen.

Osteoporose is een chronische metabole botaandoening, gekenmerkt door verlies aan botmicroarchitectuur en botmassa, waardoor de botsterkte afneemt en het risico op botbreuken toeneemt. Het botmassaverlies bij postmenopauzale osteoporose is het gevolg van een onevenwicht tussen botformatie en -resorptie. Naast de botdensiteit (botmassa per volume-eenheid) bepalen ook de micro- en macro-architectuur en de botsamenstelling (botkwaliteit) de botsterkte.